พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
 พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๖๓๙]   อถโข   เวสาลิกา   วชฺชิปุตฺตกา   ภิกฺขู  อนุทูตํ  ภิกฺขุ ํ
ปุจฺฉึสุ    ขมาปิตา    อาวุโส    ยเสน   กากณฺฑกปุตฺเตน   เวสาลิกา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
อุปาสกาติ   ฯ   อุปาสเกหิ  ๑-  ปาปิกํ  โน  อาวุโส  กตํ  เอโก  ว
ยโส    กากณฺฑกปุตฺโต    สมโณ    สกฺยปุตฺติโย    กโต   สพฺเพ   ว
มยํ    อสฺสมณา    อสกฺยปุตฺติยา    กตาติ    ฯ   อถโข   เวสาลิกา
วชฺชิปุตฺตกา    ภิกฺขู   อยํ   อาวุโส   ยโส   กากณฺฑกปุตฺโต   อเมฺหหิ
อสมฺมโต   คิหีนํ   ปกาเสสิ  หนฺทสฺส  มยํ  อุกฺเขปนียกมฺมํ  กโรมาติ  ฯ
เต    ตสฺส    อุกฺเขปนียกมฺมํ    กตฺตุกามา    สนฺนิปตึสุ   ฯ   อถโข
อายสฺมา      ยโส      กากณฺฑกปุตฺโต     เวหาสํ     อพฺภุคฺคนฺตฺวา
โกสมฺพิยํ   ปจฺจุฏฺฐาสิ   ฯ   อถโข   อายสฺมา   ยโส   กากณฺฑกปุตฺโต
ปาเฐยฺยกานญฺจ     อวนฺติทกฺขิณาปถกานญฺจ    ภิกฺขูนํ    สนฺติเก    ทูตํ
ปาเหสิ   อาคจฺฉนฺตุ  อายสฺมนฺตา  อิมํ  อธิกรณํ  อาทิยิสฺสาม  ยาว  ๒-
ปุเร   อธมฺโม   ทิปฺปติ   ธมฺโม   ปฏิพาหิยติ   อวินโย  ทิปฺปติ  วินโย
ปฏิพาหิยติ    ปุเร    อธมฺมวาทิโน    พลวนฺโต   โหนฺติ   ธมฺมวาทิโน
ทุพฺพลา    โหนฺติ    อวินยวาทิโน    พลวนฺโต    โหนฺติ   วินยวาทิโน
ทุพฺพลา โหนฺตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๐๓-๔๐๔.
http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=8125&w=&modeTY=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=8125&modeTY=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=639&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=113
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=639
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_7