มิลินทปัญหา

นานาเอกกิจจกรณปัญหา ที่ ๑๕
             ราชา  สมเด็จพระเจ้ามิลินท์จึงมีพระราชโองการตรัสว่า  ภนฺเต  นาคเสน  ข้าแต่พระ
นาคเสนผู้เป็นเจ้าผู้ประกอบด้วยปรีชา  อิเม  ธมฺมา  อันว่ากุศลธรรมทั้งหลายนี้  มีสันดานต่างๆ
กัน  ให้สำเร็จซึ่งประโยชน์อันเดียวกันหรือ
             พระนาคเสนถวายพระพรว่า  กระนั้นแหละมหาบพิตร  ธรรมทั้งหลายมีสันดานต่างกัน
ให้สำเร็จประโยชน์อันเดียว  แล้วฆ่าเสียซึ่งกิเลสด้วย  ขอถวายพระพร
             สมเด็จพระเข้ามิลินท์ปิ่นประชากร จึงนิมนต์ให้พระนาคเสนกระทำอุปมา
             พระนาคเสนผู้ปรีชาก็กระทำอุปมาอุปไมยว่า  มหาราช  ดูรานะบพิตรพระราชสมภาร
เปรียบปานประดุจเสนาจตุรงค์แห่งองค์สมเด็จบรมกษัตริย์อันยกไปปราบปัจจามิตรหมู่
อรินทรราชอันราวี  ฝ่ายจตุรงคเสนาทั้ง ๔ คือ  เสนาช้าง เสนาม้า  เสนารถ  เสนบทบาทเปล่า
เหล่านี้ต่างกัน  กระทำสงครามได้อันเดียวคือ  ชนะศึกอันเดียว  แล้วก็ฆ่าเสียซึ่งหมู่ปัจจามิตรทั้ง
หลายนั้น  ยถา  มีครุวนาฉันใด  กุศลธรรมทั้งหลายนี้ไซร้  มีสันดานต่างกัน  มีลักษณะต่างกัน ให้
สำเร็จประโยชน์สิ่งเดียว  แล้วฆ่าเสียซึ่งกิเลสทั้งหลายให้ประลัย  อุปไมยเหมือนจตุรงคเสนีมีสัน
ดานต่างกัน  ชนะสงครามอันเดียว  แล้วฆ่าเสียซึ่งข้าศึกนั้น
	พระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นกษัตริย์ ทรงฟังก็โสมนัสตรัสว่าพระผู้เป็นเจ้าวิสัชนานี้สมควรแล้ว
นานาเอกกิจจกรณปัญหา คำรบ ๑๕ จบเหล่านี้
             ปฐโม  วคฺโค โสฬสปญฺโห  แสดงมาด้วยปฐมวรรคมีปัญหา  ๑๖ ปัญหา  นับวัญจนปัญหา
อีกปัญหา ๑ เข้าด้วยจึงเป็น ๑๖ ปัญหา จบเท่านี้

             เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่  ๖๒ - ๖๓.
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=19
             สารบัญมิลินทปัญหา
http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_19