มิลินทปัญหา

เวทนาลักขณปัญหา ที่ ๙ ราชา สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสถามว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ประเสริฐ เวทนาเมื่อบังเกิดมีลักษณะประการใด พระนาคเสนจึงวิสัชนาแก้ไขว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภารผู้ ประเสริฐ เวทนาเมื่อบังเกิดนั้น มีลักษณะเสวยสุขทุกข์อุเบกขาทั้ง ๓ ประการ พระราชสมภาร พึงเข้าพระทัยเถิด สมเด็จพระเจ้ามิลินท์เลิศกษัตริย์มีพระราชโองการตรัสว่า โยมอาราธนานิมนต์พระ ผู้เป็นเจ้ากระทำอุปมาไปให้แจ่งก่อน พระนาคเสนจึงอุปมาว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภาร เปรียบปาน ประดุจหนึ่งบุรุษข้าราชการผู้หนึ่งนั้นหมั่นมักภักดีอุตส่าห์เฝ้าเช้าเย็นมิได้ขาดหน้าทุกเวลาไป สมเด็จ บรมกษัตริย์มีน้ำพระทัยรักใคร่โปรดปาน ทรงพระกรุณาพระราชทานเงินทองเสื้อผ้าข้าไท อิสริยยศ เครื่องกามคุณให้แก่บุรุษนั้น บุรุษนั้นครั้นได้ความสุขแล้วก็ผ่องแผ้วคิดในใจว่า เวทยามิ อาตมาได้เสวยสุขทั้งนี้ เพราะอาตมาภักดีต่อบรมกษัตราธิราชโปรดปรานประทานให้ แก่อาตมา บุรุษผู้นั้นก็สุขเกษมเปรมใจ อปโร นโย ยังอีกนัยหนึ่ง ได้แก่บุรุษกระทำกุศลอันยิ่ง ครั้นทำลายสหชาตนามกายตายไป ก็ได้ไปอุบัติบังเกิดในสวรรค์ชั้นเทวโลก เสวยทิพยสมบัติ เกษมศรี สมงฺคีภูโต พร้อมเพรียงอิ่มเอิบด้วยเครื่องบำเรอกามคุณ เป็นที่รักแห่งเทพนิกรสุรางค์ นางฟ้า เทพบุตรผู้นั้นก็นึกในใจว่า ตัวอาตมานี้ได้เสวยทิพยสมบัติทั้งนี้ เหตุอาตมาได้กฤดา การกุศลสิ่งนั้นๆ ไว้แต่ก่อนมา จึงได้เสวยสุขเวทนานี้ ยถา อันนี้มีครุวนาฉันใด เวทนามี ลักษณะเสวยอารมณ์ เหมือนบุรุษที่ได้สร้างกุศลฉะนั้น บพิตรพระราชสมภารพึงเข้าพระทัย ด้วยประการฉะนี้ พระเจ้ากรุงมิลินท์ภูมินทราธิบดีได้ทรงฟัง ก็มีพระทัยโสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สธุสะพระ ผู้เป็นเจ้าวิสัชนาควรแล้ว เวทนาลักขณปัญหา คำรบ ๙ จบเท่านี้

เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๐๒ - ๑๐๓. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=37 สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_37