ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก  หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย
มิลินทปัญหา
สัญญาลักขณปัญหา ที่ ๑๐
             ราชา สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ประเสริฐด้วยปัญญาปรีชา อันว่าสัญญานั้นมีลักษณะประการใด              พระนาคเสนจึงวิสัชนาแก้ไขว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภารผู้ ประเสริฐ สัญญาเมื่อบังเกิดมีลักษณะรู้ว่าแดง ว่าขาวเป็นต้น ว่าสีหม่นสีเหลืองประการใดก็ดี สัญญานี้มีลักษณะรู้จักดุจพรรณนามาฉะนี้              พระเจ้ากรุงมิลินท์เลิศกษัตริย์ มีพระราชโองการตรัสว่า นิมนต์พระผู้เป็นเจ้าอุปมาไป ให้แจ้งก่อน              พระนาคเสนจึงอุปมาว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภารผู้ประเสริฐ สัญญานี้เมื่อจะบังเกิดนั้นมีลักษณะดุจภัณฑาคาริกบุรุษชาวคลัง คณฺฑาคารํ ปวิสิตฺวา ชาวคลัง นั้นเข้าไปในคลังแล้ว ก็เห็นสิ่งของในคลังอันแดงเหลือขาวหงสบาท ก็รู้จักว่าสิ่งนั้นๆ ฉันใดก็ดี สัญญานี้ไซร้ก็มีลักษณะรู้จักว่าดำแดงขวาเหลืองเป็นอาทิเหมือนชาวคลังฉะนั้น ขอถวายพระพร สมเด็จพระเจ้ากรุงมิลินท์ปิ่นประชากร ทรงฟังก็โสมนัสตรัสว่า กลฺโลสิ สธุสะพระผู้ เป็นเจ้าวิสัชนานี้สมควร
สัญญาลักขณปัญหา คำรบ ๑๐ จบเท่านี้

             เนื้อความมิลินทปัญหา หน้าที่ ๑๐๓ - ๑๐๔. http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=38              สารบัญมิลินทปัญหา http://84000.org/tipitaka/milin/milin.php?i=0#item_38

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย

บันทึก ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๙ หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]