ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๑ วินย. มหาวิภงฺโค (๑)

     [๒๑]   เตน  โข  ปน  สมเยน  อญฺญตโร ภิกฺขุ เวสาลิยํ มหาวเน
มกฺกฏึ   อามิเสน   อุปลาเปตฺวา   ตสฺสา   เมถุนํ  ธมฺมํ  ปฏิเสวติ  ฯ
อถโข    โส    ภิกฺขุ    ปุพฺพณฺหสมยํ    นิวาเสตฺวา   ปตฺตจีวรมาทาย
เวสาลึ   ปิณฺฑาย   ปาวิสิ   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  สมฺพหุลา
ภิกฺขู   เสนาสนจาริกํ   อาหิณฺฑนฺตา   เยน   ตสฺส   ภิกฺขุโน   วิหาโร
เตนุปสงฺกมึสุ   ฯ   อทฺทสา   โข   สา  มกฺกฏี  เต  ภิกฺขู  ทูรโต  ว
อาคจฺฉนฺเต   ทิสฺวาน   เยน   เต   ภิกฺขู   เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา
เตสํ   ภิกฺขูนํ   ปุรโต   กฏึปิ  จาเลสิ  เฉปฺปํปิ  จาเลสิ  กฏึปิ  โอฑฺฑิ
นิมิตฺตํปิ  อกาสิ  ฯ  อถโข  เตสํ  ภิกฺขูนํ  เอตทโหสิ  นิสฺสํสยํ  โข  โส
ภิกฺขุ  อิมิสฺสา  มกฺกฏิยา  เมถุนํ  ธมฺมํ  ปฏิเสวตีติ  เอกมนฺตํ  นิลียึสุ  ฯ
อถโข   โส   ภิกฺขุ   เวสาลิยํ   ปิณฺฑาย   จริตฺวา  ปิณฺฑปาตํ  อาทาย
ปฏิกฺกมิ ฯ
     {๒๑.๑}   อถโข สา มกฺกฏี เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ ฯ อถโข โส
ภิกฺขุ   ตํ   ปิณฺฑปาตํ   เอกเทสํ  ภุญฺชิตฺวา  เอกเทสํ  ตสฺสา  มกฺกฏิยา
อทาสิ  ฯ  อถโข  สา  มกฺกฏี  ตํ  ปิณฺฑปาตํ  ๑- ภุญฺชิตฺวา ตสฺส ภิกฺขุโน
กฏึ  โอฑฺฑิ  ฯ  อถโข  โส ภิกฺขุ ตสฺสา มกฺกฏิยา เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสวติ ฯ
อถโข  เต  ภิกฺขู  ตํ  ภิกฺขุํ  เอตทโวจุํ  นนุ  อาวุโส  ภควตา สิกฺขาปทํ
ปญฺญตฺตํ   กิสฺส   ตฺวํ   อาวุโส   อิมิสฺสา  ๒-  มกฺกฏิยา  เมถุนํ  ธมฺมํ
ปฏิเสวสีติ   ฯ   สจฺจํ   อาวุโส   ภควตา   สิกฺขาปทํ   ปญฺญตฺตํ  ตญฺจ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ตํ ปิณฺฑํ ฯ  ปายโตยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
โข   มนุสฺสิตฺถิยา   โน  ติรจฺฉานคตายาติ  ฯ  นนุ  อาวุโส  ตเถว  ตํ
โหติ    อนนุจฺฉวิกํ    อาวุโส    อนนุโลมิกํ    อปฺปฏิรูปํ    อสฺสามณกํ
อกปฺปิยํ   อกรณียํ   กถํ   หิ   นาม   ตฺวํ  อาวุโส  เอวํ  สฺวากฺขาเต
ธมฺมวินเย    ปพฺพชิตฺวา   น   สกฺขิสฺสสิ   ยาวชีวํ   ปริปุณฺณํ   ปริสุทฺธํ
พฺรหฺมจริยํ   จริตุํ   นนุ   อาวุโส   ภควตา  อเนกปริยาเยน  วิราคาย
ธมฺโม    เทสิโต   โน   สราคาย   ฯเปฯ   กามปริฬาหานํ   วูปสโม
อกฺขาโต   เนตํ   อาวุโส   อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ปสนฺนานํ  วา
ภิยฺโยภาวาย    อถเขฺวตํ    อาวุโส    อปฺปสนฺนานญฺเจว   อปฺปสาทาย
ปสนฺนานญฺจ   เอกจฺจานํ   อญฺญถตฺตายาติ   ฯ   อถโข   เต  ภิกฺขู  ตํ
ภิกฺขุํ อเนกปริยาเยน วิครหิตฺวา ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ
     [๒๒]   อถโข  ภควา  เอตสฺมึ  นิทาเน  เอตสฺมึ ปกรเณ ภิกฺขุสงฺฆํ
สนฺนิปาตาเปตฺวา   ตํ   ภิกฺขุํ  ปฏิปุจฺฉิ  สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ภิกฺขุ  มกฺกฏิยา
เมถุนํ   ธมฺมํ   ปฏิเสวสีติ   ฯ   สจฺจํ   ภควาติ   ฯ   วิครหิ  พุทฺโธ
ภควา    อนนุจฺฉวิกํ    โมฆปุริส    อนนุโลมิกํ   อปฺปฏิรูปํ   อสฺสามณกํ
อกปฺปิยํ   อกรณียํ   กถํ   หิ   นาม  ตฺวํ  โมฆปุริส  เอวํ  สฺวากฺขาเต
ธมฺมวินเย    ปพฺพชิตฺวา   น   สกฺขิสฺสสิ   ยาวชีวํ   ปริปุณฺณํ   ปริสุทฺธํ
พฺรหฺมจริยํ   จริตุํ   นนุ   มยา   โมฆปุริส   อเนกปริยาเยน  วิราคาย
ธมฺโม    เทสิโต   โน   สราคาย   ฯเปฯ   กามปริฬาหานํ   วูปสโม
อกฺขาโต   วรนฺเต   โมฆปุริส   อาสีวิสสฺส  โฆรวิสสฺส  มุเข  องฺคชาตํ
ปกฺขิตฺตํ    น    เตฺวว    มกฺกฏิยา   องฺคชาเต   องฺคชาตํ   ปกฺขิตฺตํ
วรนฺเต    โมฆปุริส    กณฺหสปฺปสฺส    มุเข   องฺคชาตํ   ปกฺขิตฺตํ   น
เตฺวว   มกฺกฏิยา   องฺคชาเต   องฺคชาตํ   ปกฺขิตฺตํ  วรนฺเต  โมฆปุริส
องฺคารกาสุยา    อาทิตฺตาย    สมฺปชฺชลิตาย   สญฺโชติภูตาย   องฺคชาตํ
ปกฺขิตฺตํ   น   เตฺวว   มกฺกฏิยา   องฺคชาเต   องฺคชาตํ   ปกฺขิตฺตํ  ตํ
กิสฺส    เหตุ    ตโตนิทานํ   หิ   โมฆปุริส   มรณํ   วา   นิคจฺเฉยฺย
มรณมตฺตํ   วา   ทุกฺขํ   น   เตฺวว   ตปฺปจฺจยา  กายสฺส  เภทา  ปรํ
มรณา   อปายํ   ทุคฺคตึ   วินิปาตํ   นิรยํ   อุปปชฺเชยฺย   อิโตนิทานญฺจ
โข   โมฆปุริส   กายสฺส   เภทา  ปรํ  มรณา  อปายํ  ทุคฺคตึ  วินิปาตํ
นิรยํ   อุปปชฺเชยฺย   ตตฺถ   นาม   ตฺวํ   โมฆปุริส  ยํ  ตฺวํ  อสทฺธมฺมํ
คามธมฺมํ   วสลธมฺมํ   ทุฏฺฐุลฺลํ   โอทกนฺติกํ  รหสฺสํ  ทฺวยํ  ทฺวยสมาปตฺตึ
สมาปชฺชิสฺสสิ   เนตํ   โมฆปุริส   อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย  ฯเปฯ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๒๒.๑}   โย ปน ภิกฺขุ เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสเวยฺย อนฺตมโส ติรจฺฉานคตายปิ
ปาราชิโก โหติ อสํวาโสติ ฯ
     {๒๒.๒}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
                            มกฺกฏีวตฺถุ ๑- นิฏฺฐิตํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๓๘-๔๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=1&A=709&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=1&A=709&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=1&item=21&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=1&siri=3              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=1&i=21              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=1&A=5600              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=1&A=5600              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_1 https://84000.org/tipitaka/english/?index_1

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]