ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                              ตติยสิกฺขาปทํ
     [๓๖๘]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  ราชคเห  วิหรติ เวฬุวเน
กลนฺทกนิวาเป  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  ทพฺโพ มลฺลปุตฺโต
สงฺฆสฺส   เสนาสนญฺจ   ปญฺาเปติ  ๑-  ภตฺตานิ  จ  อุทฺทิสติ  ฯ  เตน
โข   ปน   สมเยน   เมตฺติยภุมฺมชกา   ภิกฺขู   นวกา   เจว   โหนฺติ
อปฺปปุญฺา    จ    ยานิ    สงฺฆสฺส    ลามกานิ   เสนาสนานิ   ตานิ
เตสํ ปาปุณนฺติ ลามกานิ จ ภตฺตานิ ฯ
     {๓๖๘.๑}   เต   อายสฺมนฺตํ  ทพฺพํ  มลฺลปุตฺตํ  ภิกฺขู  อุชฺฌาเปนฺติ
ฉนฺทาย    ทพฺโพ    มลฺลปุตฺโต   เสนาสนํ   ปญฺาเปติ   ฉนฺทาย   จ
ภตฺตานิ  อุทฺทิสตีติ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ  นาม  เมตฺติยภุมฺมชกา  ภิกฺขู  อายสฺมนฺตํ
ทพฺพํ   มลฺลปุตฺตํ  ภิกฺขู  อุชฺฌาเปสฺสนฺตีติ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู  ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ  ฯ  อถโข  ภควา  ฯเปฯ  เมตฺติยภุมฺมชเก  ภิกฺขู
ปฏิปุจฺฉิ  สจฺจํ  กิร  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  ทพฺพํ มลฺลปุตฺตํ ภิกฺขู อุชฺฌาเปถาติ ฯ
สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ นาม ตุเมฺห โมฆปุริสา
ทพฺพํ   มลฺลปุตฺตํ   ภิกฺขู   อุชฺฌาเปสฺสถ   เนตํ  โมฆปุริสา  อปฺปสนฺนานํ
วา ปสาทาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๓๖๘.๒}   อุชฺฌาปนเก ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๓๖๘.๓}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺตฺตํ โหติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ปญฺเปติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
     [๓๖๙]   เตน  โข  ปน  สมเยน  เมตฺติยภุมฺมชกา  ภิกฺขู  ภควตา
อุชฺฌาปนกํ    ปฏิกฺขิตฺตนฺติ    เอตฺตาวตา    ภิกฺขู   โสสฺสนฺตีติ   ภิกฺขูนํ
สามนฺตา    อายสฺมนฺตํ    ทพฺพํ   มลฺลปุตฺตํ   ขียนฺติ   ฉนฺทาย   ทพฺโพ
มลฺลปุตฺโต   เสนาสนํ   ปญฺาเปติ   ฉนฺทาย  จ  ภตฺตานิ  อุทฺทิสตีติ  ฯ
เย   เต   ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต  อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ
กถํ   หิ   นาม   เมตฺติยภุมฺมชกา   ภิกฺขู   อายสฺมนฺตํ  ทพฺพํ  มลฺลปุตฺตํ
ขียนฺตีติ ฯ
     {๓๖๙.๑}   อถโข  เต  ภิกฺขู ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อถโข
ภควา  ฯเปฯ  เมตฺติยภุมฺมชเก  ภิกฺขู  ปฏิปุจฺฉิ  สจฺจํ  กิร ตุเมฺห ภิกฺขเว
ทพฺพํ  มลฺลปุตฺตํ  ขียถาติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ พุทฺโธ ภควา กถํ
หิ  นาม  ตุเมฺห  โมฆปุริสา  ทพฺพํ  มลฺลปุตฺตํ  ขียิสฺสถ  เนตํ  โมฆปุริสา
อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  อิมํ สิกฺขาปทํ
อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๓๖๙.๒}   อุชฺฌาปนเก ขียนเก ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๓๗๐]   อุชฺฌาปนกํ    นาม    อุปสมฺปนฺนํ    สงฺเฆน   สมฺมตํ
เสนาสนปญฺาปกํ   วา   ภตฺตุทฺเทสกํ   วา   ยาคุภาชกํ  วา  ผลภาชกํ
วา   ขชฺชภาชกํ   วา   อปฺปมตฺตกวิสฺสชฺชกํ   วา   อวณฺณํ   กตฺตุกาโม
อยสํ   กตฺตุกาโม   มงฺกุกตฺตุกาโม   ๑-   อุปสมฺปนฺนํ   อุชฺฌาเปติ  วา
ขียติ วา อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๓๗๑]   ธมฺมกมฺเม    ธมฺมกมฺมสญฺี    อุชฺฌาปนเก    ขียนเก
@เชิงอรรถ:  ยุ. มงฺกุํ กตฺตุกาโม ฯ เอวมุปริปิ ฯ
อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    ธมฺมกมฺเม    เวมติโก    อุชฺฌาปนเก
ขียนเก    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    ธมฺมกมฺเม   อธมฺมกมฺมสญฺี
อุชฺฌาปนเก ขียนเก อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๓๗๒]   อนุปสมฺปนฺนํ   อุชฺฌาเปติ   วา   ขียติ   วา   อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อุปสมฺปนฺนํ   สงฺเฆน   อสมฺมตํ   เสนาสนปญฺาปกํ  วา
ภตฺตุทฺเทสกํ   วา   ยาคุภาชกํ   วา   ผลภาชกํ   วา  ขชฺชภาชกํ  วา
อปฺปมตฺตกวิสฺสชฺชกํ    วา    อวณฺณํ    กตฺตุกาโม    อยสํ   กตฺตุกาโม
มงฺกุกตฺตุกาโม   อุปสมฺปนฺนํ   วา   อนุปสมฺปนฺนํ   วา   อุชฺฌาเปติ  วา
ขียติ   วา   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อนุปสมฺปนฺนํ   สงฺเฆน   สมฺมตํ
วา   อสมฺมตํ  วา  เสนาสนปญฺาปกํ  วา  ภตฺตุทฺเทสกํ  วา  ยาคุภาชกํ
วา   ผลภาชกํ   วา   ขชฺชภาชกํ  วา  อปฺปมตฺตกวิสฺสชฺชกํ  วา  อวณฺณํ
กตฺตุกาโม    อยสํ    กตฺตุกาโม    มงฺกุกตฺตุกาโม    อุปสมฺปนฺนํ   วา
อนุปสมฺปนฺนํ   วา   อุชฺฌาเปติ   วา  ขียติ  วา  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อธมฺมกมฺเม    ธมฺมกมฺมสญฺี    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อธมฺมกมฺเม
เวมติโก    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อธมฺมกมฺเม   อธมฺมกมฺมสญฺี
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ
     [๓๗๓]   อนาปตฺติ  ปกติยา  ฉนฺทา  โทสา  โมหา  ภยา  กโรนฺตํ
อุชฺฌาเปติ วา ขียติ วา อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                          ตติยสิกฺขาปทํ นิฏฺิตํ ฯ
                                   -------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๔๐-๒๔๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=4319&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=4319&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=368&items=6              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=49              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=368              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=6942              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=6942              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]