ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

                                         อานิสํสกถา
     [๑๓๐๖]   อานิสํสทสฺสาวิสฺส  สญฺโชนานํ  ปหานนฺติ  ฯ อามนฺตา ฯ
นนุ    สงฺขาเร   อนิจฺจโต   มนสิกโรโต   สญฺโชนา   ปหียนฺตีติ   ฯ
อามนฺตา   ฯ   หญฺจิ   สงฺขาเร   อนิจฺจโต   มนสิกโรโต   สญฺโชนา
ปหียนฺติ   โน   วต   เร   วตฺตพฺเพ   อานิสํสทสฺสาวิสฺส   สญฺโชนานํ
ปหานนฺติ   ฯเปฯ   นนุ   สงฺขาเร   ทุกฺขโต  ฯเปฯ  โรคโต  คณฺฑโต
สลฺลโต   อฆโต   อาพาธโต   ปรโต   ปโลกโต   อีติโต   อุปทฺทวโต
ภยโต   อุปสคฺคโต   จลโต   ปภงฺคุโต   อธุวโต   อตาณโต  อเลณโต
อสรณโต    อสรณีภูตโต    ริตฺตโต    ตุจฺฉโต    สุญฺโต    อนตฺตโต
อาทีนวโต     ฯเปฯ     วิปริณามธมฺมโต    มนสิกโรโต    สญฺโชนา
ปหียนฺตีติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  หญฺจิ  สงฺขาเร  วิปริณามธมฺมโต มนสิกโรโต
สญฺโชนา    ปหียนฺติ   โน   วต   เร   วตฺตพฺเพ   อานิสํสทสฺสาวิสฺส
สญฺโชนานํ   ปหานนฺติ   ฯ   สงฺขาเร   จ   อนิจฺจโต   มนสิ  กโรติ
นิพฺพาเน   จ   อานิสํสทสฺสาวี   โหตีติ  ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ
สงฺขาเร   จ   อนิจฺจโต   มนสิ   กโรติ  นิพฺพาเน  จ  อานิสํสทสฺสาวี
โหตีติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   ทฺวินฺนํ   ผสฺสานํ  ฯเปฯ  ทฺวินฺนํ  จิตฺตานํ
สโมธานํ  โหตีติ  ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  สงฺขาเร  จ  ทุกฺขโต
ฯเปฯ   โรคโต   ฯเปฯ   วิปริณามธมฺมโต   มนสิ   กโรติ   นิพฺพาเน
จ   อานิสํสทสฺสาวี   โหตีติ   ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  สงฺขาเร
จ    วิปริณามธมฺมโต   มนสิ   กโรติ   นิพฺพาเน   จ   อานิสํสทสฺสาวี
โหตีติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   ทฺวินฺนํ   ผสฺสานํ  ฯเปฯ  ทฺวินฺนํ  จิตฺตานํ
สโมธานํ โหตีติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ
     [๑๓๐๗]   น  วตฺตพฺพํ  อานิสํสทสฺสาวิสฺส  สญฺโชนานํ  ปหานนฺติ ฯ
อามนฺตา  ฯ  นนุ  วุตฺตํ  ภควตา  อิธ  ภิกฺขเว ภิกฺขุ นิพฺพาเน สุขานุปสฺสี
วิหรติ    สุขสญฺี    สุขปฏิสํเวที   สตตํ   สมิตํ   อพฺโพกิณฺณํ   เจตสา
อธิมุจฺจมาโน    ปญฺาย   ปริโยคาหมาโนติ   อตฺเถว   สุตฺตนฺโตติ   ฯ
อามนฺตา ฯ เตน หิ อานิสํสทสฺสาวิสฺส สญฺโชนานํ ปหานนฺติ ฯ
                                        อานิสํสกถา ฯ
                                            -------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๔๒๙-๔๓๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=37&A=8559&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=37&A=8559&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1306&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=37&siri=104              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1306              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=55&A=5442              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=55&A=5442              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]